ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ 
Στις 5 Απριλίου 2022 οι μαθητές της Β΄ και δύο τμημάτων της Γ΄ λυκείου παρακολούθησαν στον πολυχώρο Veso Mare την ταινία ” Σμύρνη μου αγαπημένη “.
Την κριτική του για την παραπάνω ταινία μας παρουσιάζει ο μαθητής της Β1 τάξης Βέρροιος Αλέξανδρος.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
Η ” Σμύρνη μου η αγαπημένη” είναι μία ταινία ελληνικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και σενάριο Μιμής Ντενίση, η οποία πραγματεύεται την Μικρασιατική Καταστροφή και το τι οδήγησε σε αυτήν. Σ’αυτήν βλέπουμε τα ιστορικά γεγονότα από την οπτική μιας πλούσιας οικογένειας στην Σμύρνη. Η ταινία έχει ιστορικό υπόβαθρο και δραματικό ύφος καθώς παρουσιάζει ένα φρικτό ιστορικό γεγονός της Ελληνικής ιστορίας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα θετικά.
Τα θετικά: Ειλικρινά , τα καστ των ηθοποιών ήταν αρκετά καλό και οι ερμηνείες πειστικές. Πιστεύω πως εκεί που η ταινία <<λάμπει>>είναι στον διάλογο που έχουν μεταξύ τους ορισμένοι χαρακτήρες όπως ο Δημήτρης με τον αδερφό του ή ο Μαλίτ με την μητέρα της οικογένειας καθώς και με τον πατέρα του. Μέσα από τα λόγια τους καταλαβαίνεις τις διαφορετικές ιδεολογίες και απόψεις που επικρατούσαν την τότε εποχή , π.χ. ο Δημήτρης, ο πατέρας της οικογένειας έχει υπερβολική πίστη στο ελληνικό κράτος και στη δύναμή του, ενώ ο αδερφός του είναι πιο συμφεροντολόγος και επιλέγει να ακολουθήσει τις άλλες χώρες που μπορούν να τον προστατέψουν καθώς και τον βασιλιά. Ο Μαλίτ από την άλλη, μας δείχνει την ιδεολογία των Νεότουρκων η οποία πάει κόντρα σε αυτή του πατέρα του που θέλει το καλό των Ελλήνων. Επίσης μέσω του διαλόγου των υπηρετριών και του γιου της οικογένειας βλέπουμε όχι μόνο την θέση της γυναίκας αλλά και των κατώτερων στρωμάτων εκείνη την εποχή. Για τη θέση της γυναίκας βοηθούν η κόρη διότι είναι μορφωμένη και θέλει να πάει σε σχολή καθώς το γεγονός ότι η μητέρα τής λέει συχνά ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι μορφωμένες, κάτι που δείχνει πως τέτοιες γυναίκες σπανίζανε τότε.
Η ταινία κατάφερε να δημιουργήσει δεσμούς ανάμεσα στους χαρακτήρες για τους οποίους νοιάζεσαι όταν <<σπάνε>> ή πεθαίνουν. Όταν φτάνει στο σημείο της καταστροφής της Σμύρνης σου δείχνει την βαρβαρότητα και την δυστυχία που επικρατούσε τότε. Δεν διστάζει να σου απεικονίσει τον θάνατο και τον πόνο των Ελλήνων . Γενικά σε αυτό το σημείο <<χτυπά>> στο συναίσθημα όσο βλέπεις όλους αυτούς τους αθώους ανθρώπους να πεθαίνουν , να τρέχουν να ξεφύγουν φοβισμένοι ουρλιάζοντας για ένα χέρι βοηθείας που δεν ήρθε ποτέ λόγω συμφερόντων. Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βλέπεις όσο όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που θα μπορούσαν άνετα να είναι αληθινοί , να χάνονται μαζί με την πόλη της Σμύρνης.
Τα αρνητικά: παρά το τρομερό <<ψυχοπλάκωμα>> που προκαλεί η ταινία , είχε κάποια στοιχεία που σου χαλάνε κάπως την εμπειρία. Δηλαδή ορισμένα πλάνα επαναλαμβάνονται πάνω από τρεις φορές όπως και φράσεις -κάτι που καταντά κουραστικό. Επίσης κάποιες σκηνές θα μπορούσαν άνετα να κοπούν και να αντικατασταθούν όπως αυτή με την γριούλα στην αρχή με την οποία θα ήταν προτιμότερο να τελειώνει την ιστορία ,δείχνοντάς μας έτσι την εγγονή/κόρη της να καταλαβαίνει το αρχικό της λάθος και να βοηθά τους πρόσφυγες.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αν και έχει αυτά τα προβλήματα “Η Σμύρνη μου η αγαπημένη” παραμένει μια συναισθηματική ταινία που στοχεύει το πνεύμα και την ψυχή του Έλληνα και αξίζει να την δεις ,αν έχεις γερό στομάχι, γιατί με αυτή την ταινία -δεν με νοιάζει πόσο άνδρας είσαι-, κλαις. Και γι’αυτούς που δεν τους άρεσε γιατί “ήταν προβλέψιμη” ή γιατί “ήταν βαρετή” , έχω να προτείνω να προσπαθήσεις να την απολαύσεις γι’αυτό που είναι, μια ιστορική ταινία.